YAZ / KARARI SEN VER

KARARI SEN VER

Bu gün okul sakin, derseler iyi geçiyor, sadece tatlı bir yorgunluk var…
O halde neden yazıyorsun demeyin, asayiş berkemal diye yazmayalım mı yani?
Kısa bir not aktaralım.
Ömerlerin sınıfındayım. Sınıfa bahçeden bir arı girdi ve film böyle başladı.
Ömer arının peşine düştü. Ben:
-Arkadaşlar, sakın öldürmeyin, açın camları çıkar gider, dedim. Ömer de:
-Gidecek hocam ama beni de sokacak.
-Çocuklar, ufacık arı size bir şey yapmaz, soksa ne olacak ki, diye devam ettim.
Ömer:
-Hocam, lütfen izin verin, öldüreyim, dedi ve filmin gelişme bölümü başladı.
Cevabım kısaydı:
-Kararı sen ver.
Sonuçta Ömer arıyı maalesef istemeyerek öldürdü.
Sordu:
-Hocam, neden kararı sen ver dediniz?
Başladım anlatmaya:
-Bir genç bilge bir ihtiyara avucunu uzatmış ve :
-Söyle bakalım bilge, elimdeki güvercin yavrusu, ölü mü, canlı mı? Demiş.
Bilge:
-Kararı sen ver, demiş.
-Neden, diye sormuş genç senin gibi.
Bilge cevap vermiş:
-Ölü deseydim, avucunu açacaktın, canlı deseydim avucunu sıkıp yavruyu öldürecektin. Ben böyle bir karar veremem, kararı sen vermelisin.
Ömer:
-Kararı ben vermek zorunda kaldım hocam.
-Ömer, oğlum ben böyle bir suça ortak olmam, tanırsın beni…
Bazen küçücük hikayeler insanda derin izler bırakır, eminim Ömer bu hikayeyi çocuklarına da anlatacaktır.

Ayşe Tulun, 18 Ekim 2002