Ans/A/ABDÜLMECİD EFENDİ

ABDÜLMECİD EFENDİ (1868-1944)

Osmanlı saltanatının son veliahdı ve son halifesidir.

Sultan Abdülaziz ile Hayranıdil Kadın’ın oğludur.

Muntazam bir eğitimi olmamakla beraber aydın ve ressamlığa hevesli olarak tanınmıştır. 1918’de Vahdeddin’in VI. Mehmed unvanıyle tahta çıkması üzerine veliaht olmuştur. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nce 1 Kasım 1922 ‘de saltanatın kaldırılması üzerine veliahtlık sıfatını kaybetmiş oldu. Ancak 18 Kasım 1922’de halifeliğe seçildi. Cumhuriyet’in ilanından dört ay sonra, 3 Mart 1924’te Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin hilafetin kaldırılmasına ve Osmanlı hanedanının Türkiye hudutları dışına çıkarılmasına karar vermiş ve bu karar ile Abdülmecid Efendi de yurt dışına çıkarılmıştır.

1944’te Paris’te ölen Abdülmecid Efendi’nin ailesi naşını Türkiye’ye göndermek için yaptıkları müracaatlar sonuçsuz kalınca, 30 Mart 1954’te Medine, Harem-i Şerif’te gömülmüştür.